Jak leczyć otarcia pięt?

Otarcie – definicja

Otarcie to rana, która powstaje na skutek kontaktu powierzchni skóry z szorstką powierzchnią, np. ze ścianą, asfaltem lub chodnikiem albo w wyniku kontaktu z przedmiotem, który ociera skórę z warstwy rogowej naskórka. Dochodzi wówczas do obnażenia brodawek skóry właściwej i do krwawienia miąższowego lub wycieku płynu międzytkankowego. Rana może ulec zakażeniu i zropieniu, szczególnie w sytuacjach gdy w ranie zostaną ciała obce [1].

Przyczyny powstawania otarć pięt

Otarcia naskórka na piętach stanowią dosyć powszechny problem. Do otarć pięt dochodzi najczęściej w miesiącach letnich oraz w krajach o ciepłym i gorącym klimacie, kiedy nogi nie są chronione przez odzież. Otarcia mogą powstawać praktycznie w każdej okolicy ciała, najczęściej, poza piętami, dotyczą dłoni, przedramion, kolan i podudzi. Otarcia zlokalizowane na skórze twarzy lub na głowie owłosionej są bardziej bolesne i obficiej krwawią z uwagi na większe unerwienie i ukrwienie tych okolic. Generalnie otarcia są bardziej bolesne od skaleczeń, gdyż dotyczą większych obszarów skóry i co za tym idzie uszkodzonych jest więcej zakończeń nerwowych.

Najczęstsza przyczyna otarć pięt to nowe, niewygodne obuwie. Podczas noszenia takich butów w pierwszej kolejności pojawiają się otarcia. W miejscu, gdzie but jest zbyt ciasny lub za duży, , dochodzi do bolesnego otarcia powierzchni stopy i pojawia się zaczerwienienie oraz pieczenie, przypominające silnie odparzoną skórę. Jeżeli szybko nie zmienimy obuwia w miejscu otarcia powstaje pęcherz wypełniony płynem limfatycznym. Pęcherz bardzo często ulega pęknięciu, zwłaszcza gdy niewygodny but pozostaje na bosej, wilgotnej stopie i tworzą się przy tym bardzo bolesne, nierzadko krwawiące rany [1-4].

Podsumowując, otarcia i pęcherze pojawiają się na stopach w wyniku:

• noszenia źle dobranego obuwia
• wad ortopedycznych stóp
• wad postawy
• haluksów
• wzmożonej potliwości
• przegrzewania stóp
• uprawiania sportów – między innymi zbyt długiego i intensywnego biegania [1-4].

Sposoby leczenia otarć pięt

Zdecydowana większość otarć pięt może być z powodzeniem zaopatrzona i leczona w warunkach domowych. Jeżeli rana nie jest w miejscu podrażnianym przez obuwie czy ubranie, po jej oczyszczeniu można pozostawić ją bez opatrunku, co przyspieszy jej gojenie. Warto wówczas zastosować preparat, który dodatkowo przyspieszy proces gojenia, zabezpieczy uszkodzoną skórę przed zakażeniem oraz zmniejszy dolegliwości bólowe. W tym celu można zastosować tradycyjne preparaty z alantoiną, która przyspiesza proces gojenia i wykazuje właściwości przeciwzapalne. Doskonałym rozwiązaniem będzie także zastosowanie żelu hydrokoloidowego, który wykazuje wszechstronne działanie: przyspiesza gojenie, natychmiastowo zmniejsza ból, pomaga uniknąć infekcji oraz zmniejsza ryzyko powstania blizn. Żele hydrokoloidowe można stosować już powyżej drugiego roku życia [1-4].

W sytuacji, gdy pęcherz pękł i powstała rana, po umyciu należy zdezynfekować powstały ubytek gazą jałową, nasączoną płynem odkażającym. Nie będzie to zapewne przyjemne doznanie, ale uchroni nas przed powstaniem stanów zapalnych. Nie wolno manipulować w miejscu otarć naskórka ani w obrębie powstałych pęcherzy. Nie należy także usuwać palcami naderwanego i częściowo zaczepionego naskórka. Najlepszą metodą będzie przyklejenie go z powrotem, delikatne zdezynfekowanie i zabezpieczenie plastrem przed czynnikami zewnętrznymi. Możemy zastosować także chłodną kąpiel z dodatkiem szałwii i rumianku, które posiadają właściwości odkażające i łagodzące. Można także zastosować opatrunek w sprayu, który zawiera substancje odkażające i pozostawia na otarciu delikatną błonkę, zapobiegającą przedostawaniu się brudu i bakterii. Jeżeli nie posiadamy opatrunku w sprayu to po dokładnym oczyszczeniu, osuszeniu i zdezynfekowaniu otarcia należy zastosować zwykły plaster. Zaleca się by plastry i opatrunki były stosowane jedynie w ciągu dnia. Nocą powinniśmy pozwolić skórze oddychać bo to przyspiesza proces gojenia [1-4].

Małych pęcherzy nie należy przekłuwać, jednak gdy pęcherz jest znacznych rozmiarów i sprawia ból lub istnieje ryzyko, że ulegnie on naderwaniu należy nakłuć go sterylną, cienką igłą. Za pomocą jałowych gazików możemy zdusić pęcherz po nakłuciu, by umożliwić wypłynięcie z niego fizjologicznej płynu, a następnie dokładnie zdezynfekować i zabezpieczyć chore miejsce [1-4].

Dr n.med. Oliwia Jakubowicz
specjalista dermatologii i wenerologii